Mag ik mij even voorstellen? Mijn naam is Virginie Dewamme. Ik ben 34 jaar en gelukkig getrouwd met Bart. Samen hebben we 2 kinderen. Mathias is bijna 12 jaar en Margot is 9 jaar. Na een lange periode van ziekte, is het voor mij tijd voor een nieuwe start. Door mijn ziekte heb ik geleerd om vandaag te leven en te doen wat je graag doet. Daarom heb ik besloten om mijn grote droom waar te maken. Sinds januari ben ik gestart met afstandsleren, BALO. Ik ga er volledig voor! Hakuna Matata!
Dat carnaval leeft in Gullegem zullen we geweten hebben. Naar jaarlijkse gewoonte ging vandaag de kindercarnavalstoet door. Er vielen heel veel kleuren te bespeuren. De kleutertjes mochten zelf kiezen in wat ze zich wilden verkleden. Het eerste tot en met het derde leerjaar werkte met thema's, zoals: The Lion King, De Olympische Spelen, Zonne-energie, 101 Dalmatiërs, ... . Het was echt een tocht vol kleuren!
Naar aanleiding van mijn eerste cultuurproef, voor het vak muzische grondhouding, ben ik gisteren samen met mijn dochter Margot naar de voorstelling 'Klinke' gaan kijken. We vertrokken nieuwsgierig naar de schouwburg in Kortrijk. We wisten niet zo goed wat we mochten verwachten.
We vonden het allebei een super voorstelling! We hebben kunnen
lachen met hun gezichtsuitdrukkingen. Wanneer ze boos, blij, verdrietig,
dronken, draaierig, stoer, bang, … waren, was dit echt duidelijk te zien aan hun
gezicht en ook aan hun hele lichaamshouding. Ze brachten overdonderende, acrobatische
stunts. Zo klom Milo op een hele hoge ladder, waar hij gewoon zonder
zich vast te houden, kon op blijven staan en zelfs mee kon lopen. Olivia kan
dansen, om jaloers op te zijn! Ze is zo lenig.
De show met de lichtjes vond ik zelf het allermooiste. De lichten op de büne waren
allemaal gedoofd. Milo kwam het podium op met in zijn handen opgelichte
balletjes die veranderden van kleur. Hiermee jongleerden ze, apart en samen,
terwijl de kleuren veranderden. De balletjes werden aan een touw vastgemaakt.
Ze zwaaiden met de koorden, maar je zag alleen de opgelichte balletjes
ronddraaien. Op het laatste werden alle balletjes geel. Hiermee vormden ze een
kroonluchter. Maar het laatste balletje werd rood en Milo hield dit voor zijn
hart, als een teken van liefde voor Olivia.
Er werd ook aangepaste muziek gebruikt. Zo herinner ik me dat ze ‘It’s oh so
Quiet’ van Björk gebruikt hebben. Op dit liedje probeerde Olivia, Milo te
verleiden. Wanneer er spannende stunts uitgevoerd werden, klonk er dramatische
muziek, om ons allemaal nog meer op het puntje van onze stoel te laten zitten! Een echte aanrader!
Enkele foto's
Verhaallijn
Zij reist de wereld rond in een doos.
Hij wil vooral niet in de problemen raken.
Een adembenemende flirt, op zoek naar een liefdesverhaal.
Tussen dozen, ladders en koffers kom je terecht in de onvoorspelbare en
ongelofelijke wereld van ‘Klinke’. Balancerend op de grens tussen techniek en
poëzie brengen de artiesten een sublieme show die theater, dans en circus
vermengt tot een nieuwe vorm van circus. ‘Klinke’ neemt je mee op een
adembenemende reis vol opwinding en amusement.
Acrobatie, jongleren, balanceren, luchtchoreografie … deze circusartiesten
beheersen het als geen ander. Wat dacht je van een verleidingspoging staand op
je handen? Of van acrobatie met ladders?
Op vrijdag 10 februari, ben ik bij juf Saskia langs geweest. Juf Saskia is de juf van het vierde leerjaar. Ze had mij verteld dat de leerlingen een kunstwerk zouden maken. Ik was heel nieuwsgierig! De juf toonde eerst een foto van een kunstwerk van een echte kunstenaar. Hij had foto’s gebruikt van New York. In het WERO boek van de leerlingen stonden allemaal foto’s van België, die de leerlingen gebruikten voor hun eigen kunstwerk.
Ze scheurden of knipten de foto’s uit hun boek. Nadat ze die op hun blad gekleefd hadden, schilderden ze over de foto’s. Ze gebruikten alle kleuren. Op de foto, rond de foto, … ze hadden veel werk. De leerlingen gebruikten niet alleen verf. Er werden ook kleurpotloden en stiften gebruikt. Gekleurd papier werd in stukjes gescheurd en op het kunstwerk gekleefd. Nadat iedereen klaar was, werden de tafels afgeveegd, de vloer geveegd, de handen gewassen… . Iedereen ging in een kring staan, met hun kunstwerk in de handen. Zo evalueerde juf Saskia de opdracht. Werden er foto’s gebruikt? Werden er kleuren gebruikt? Hoe beter je de opdracht uitgevoerd had, hoe hoger je je kunstwerk mocht in de lucht steken. Niet alle kunstwerken gingen de lucht in. Ze waren nochtans allemaal de moeite waard!
We nemen kleuren waar met de ogen maar ze hebben tevens invloed op de andere zintuigen. Het materiaal in de koffer helpt de kennis van de kleuren te structureren en te ontwikkelen.
De onderdanen van de koningin van de kleuren maken er een potje van: blauw, rood en geel overschreeuwen elkaar en maken alles grijsgrauw.
De koningin wordt treurig van de grauwe wereld om haar heen en barst in tranen uit. Als kleurige parels druppelen ze uit haar ogen.
En daar waren ze weer: het tere blauw, het wilde rood, het warme en soms ook gemene geel. Ze speelden samen...tot ze moe werden. Toen dekte het tedere blauw alles toe...
Een leuk competitiespel voor lagere schoolkinderen. Het is makkelijk aan te passen. Je kan het overal spelen, op een open plein of in een bos. het is niet geschikt voor kleuters omdat die van het gekleurde water zouden kunnen drinken. Het is wel een spel waar redelijk veel begeleiding voor nodig is of er moet een groep kinderen voor tikker spelen.
Beschrijving
De groep wordt verdeeld in groepen van ongeveer vijf kinderen. Elke groep krijgt flessen met gekleurd water. Dit is tevens ook de kleur van hun groep. Iedere groep heeft ook een lege fles staan in de centrale post. Hier zit ook iemand van de begeleiding om lege potjes te geven.
Het is de bedoeling om het gekleurde water in potjes van filmrolletjes naar de centrale post te brengen, zonder getikt te worden door de kleurenvangers of van iemand van een andere ploeg. Wie het eerste een volle fles heeft is gewonnen.
Als je getikt bent door een kelurenvanger, dan moet je je potje afgeven en op de centrale post een nieuw potje gaan halen. Word je getikt door iemand van een andere ploeg, dan moet je schaar- steen- papier spelen. Diegene die getikt heeft kan niets verliezen, alleen een potje van de andere kleur winnen. Diegene die getikt is, kan zijn potje kwijt spelen als hij verliest. Is hij zijn potje kwijt, dan mag de andere dat leegmaken. Diegene die eraan is, moet dan met zijn leeg potje nieuw water gaan halen.
Je bent maar op twee plaatsen veilig. Dat is in je eigen kamp en in de centrale post. Let wel op, in de centrale post mag er maar één iemand van elke kleur tegelijk binnen.
Kleuren Speuren is een educatief spel in de vorm van een wereld waarin je van alles kan leren over kleur. Het doel is om alle kameleons te vangen. Ga op zoek in de zes verschillend gekleurde ruimtes die vanaf de binnenplaats toegankelijk zijn. In elke ruimte zitten zes kameleons verstopt. Om een kameleon te vinden moet je een opdracht volbrengen. Doe je het goed, dan verschijnt de kameleon en kun je hem vangen. Als je alle kameleons gevangen hebt, heb je de meeste kans het bonusspel te winnen. Kleuren Speuren is bedoeld voor kinderen van 6 tot 12.
Paint is een programma waarmee u afbeeldingen kunt tekenen, kleuren en bewerken. U kunt Paint als een digitaal schetsboek gebruiken om eenvoudige tekeningen en creatieve projecten te maken of om tekst en ontwerpen toe te voegen aan andere afbeeldingen, zoals foto's die u hebt genomen met uw digitale camera.
Ik heb het programma Paint gebruikt voor mijn opdracht: 'Reflectievaardigheden en Sociale Vaardigheden'.
Dit was het resultaat:
